الکل نوعی ماده مخدر است که در مقایسه با سایر مواد مخدر، راحت تر در اجتماع پذیرفته می شود، اما قدرت اعتیادآوری آن به هیچ عنوان کمتر از سایر انواع مواد نیست.
از لحاظ علمی، الکل در زمره موادی دسته بندی می شود که فعالیت بدن را کند کرده و سرعت عملکرد های حیاتی آن را کاهش می دهد، در نتیجه فردی که الکل مصرف می کند به سختی راه می رود، بریده بریده صحبت می کند و قادر نیست که به سرعت از خود عکس العمل نشان دهد.
مصرف مداوم الکل به روش های بسیار زیادی بر جسم فرد معتاد تاثیر می گذارد، معتادان به الکل اغلب معمولا به ترکیبی از چندین نوع عارضه خطرناک مانند حملات قلبی، ایست قلبی، دیابت، بیماری های ریوی و یا اختلالات کبدی دچار می شوند.
مصرف بیش از حد الکل (اوردوز) و مسمویت ناشی از الکل می توانند باعث مرگ شوند.
مهارت هایی مانند خودآگاهی، ارتباط موثر، حل مسئله، تصمیم گیری و تفکر نقادانه از جمله مهارت های مهم زندگی هستند که آموزش و فراگیری این مهارت ها باعث پیشگیری از مشکلات روانی اجتماعی مانند مصرف مشروبات الکلی می شود.